ققنوس

دعای ناشدنی گاهی افراد از روی عدم توجه، دعاهایی می کنند که از نظر حفظ نظام عالم عملی نیست و ائمه معصومین(علیهم السلام) در مواقعی به افراد تذکر داده اند و آن تذکرات به صورت حدیث در کتب اخلاق آمده، تا مردمی که از آن به بعد می آیند و پیرو اسلام اند، متوجه آن دقایق و نکات شوند.

در حدیثی از امام صادق(علیه السلام) آمده است،دعا کننده نگوید: اللهم لا تحوجنی الی احد من خلقک فانه لیس من احد الا هو محتاج الی الناس بل یقول: اللهم لا تحوجنی الی شرارخلقک، ولا یقول: اللهم انی اعوذبک من الفتنه بل یقول: من مضلات الفتن و ان لا یسال فوق قدره فانه یستحق الحرمان. (سفینه البحار، ج 1، ص 447.) در هنگام دعا نباید بگوید: بارالها مرا محتاج به هیچیک از مخلوقات خودمنما، زیرا هر انسانی محتاج به دیگران است.

بلکه بگوید: خداوندا! مرا به اشرار خلقت محتاج منما; و نگوید: خدایا! ازفتنه و امتحان به تو پناه می برم. زیرا آزمایش و امتحان الهی قطعی است، بلکه در مقام دعا بگوید: خدایا از آن امتحاناتی که موجب لغزش و باعث گمراهی و کجروی می شود، به تو پناه می برم.

دعا کننده، از خدا بالاتر از ارزش و قدر و منزلت خود تقاضاننماید، که شایسته محرومیت است.

حوزه نت