ققنوس

﷽؛

✳️تشکر از خداوند بابت نعمت خواندن نماز

🌸 امام رضا (علیه السلام) می فرمایند:
🌿حداقلِ تشکر بنده از خداوند برای توفیق خواندنِ نماز واجبش این است که در سجده بعد از نماز بگوید :

✨ شكْراً لِلَّه،ِ شُكْراً لِلَّه،ِ شُكْراً لِلَّهِ✨

🌸از حضرت سؤال شد که معنای این گفته چیست؟ فرمود:
با این سجده می‏گوید این تشکر من است از خدا به جهت اینکه موفقم کرد تا به خدمتش برسم و نماز واجب را به‏ جای آورم.

📚وسائل الشيعه، ج‏7، ص 6

📿 مرکز تخصصی نماز 📿

امام محمد باقر ( ع) فرمودند:

✔️هر کس خوش نيت باشد،
روزی‌اش افزايش می‌يابد ..

و هر كس با خانواده‌اش‌ خوشرفتار
باشد، بر عمرش افزوده می‌گردد ..
“بحارالانوار، ج ۷۵ ، ص ۱۷۵”

✔️ هر كس بر خدا توكل كند،
مغلوب نمی‌شود ..
و هر كس از گناه به خدا پناه برد،
شكست نمی‌خورد ..
“بحارالانوار، ج ۶۸، ص۱۵۱”

✔️ افزايش نعمت از جانب خداوند
قطع نمی‌شود، مگر اينكه
شكر از جانب بندگان قطع گردد ..
“بحارالانوار، ج ۶۸، ص۵۴”

@aslah_maghbool

حكايت مؤمن ، مانند زنبور عسل است  جز پاك و پاكيزه نمى خورد و جز پاك توليد نمى كند .
پیامبر خوبی ها - نهج الفصاحة ؛ ص715

@aslah_maghbool

نامه پنجم نهج البلاغه:
 به اشعث بن قيس

موضوع نامه: هشدار از استفاده نارواي بيت المال

همانا پست فرمانداري براي تو وسيله آب و نان نخواهد بود، بلكه امانتي است در گردن تو، بايد از فرمانده و امامت اطاعت كني، تو حق نداري نسبت به رعيت استبداد ورزي، و بدون دستور به كار مهمي اقدام نمايي، در دست تو اموالي از ثروتهاي خداي بزرگ و عزيز است، و تو خزانه دار آني تا به من بسپاري، اميدوارم براي تو بدترين زمامدار نباشم، با درود.

کانال سلامت روح و جان

🔻 نامه‌ای به امام جواد «ع»
اسماعيل بن سهل گويد:
خدمت امام جواد «عليه  السلام»  نوشتم: چيزى به من تعليم فرما كه اگر آن را بگويم [بخوانم] در دنيا و آخرت با شما باشم.

حضرت به خط خود نوشت:
سـوره «انّا انزلناه» را زياد بخوان و لبهايت به گفتن استغـفار «تَر» باشد (يعنى آنقدر استغفار كُنى كه دائم لبت از گفتن استغفار  در حرکت باشد).
ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه ۱۹۷

گلستان

🌹 امام مهدی (عج) از ديدگاه امام جواد (ع) 🌹

🌷 «نخستين نداي آسماني در ماه رمضان و در شب جمعه است، آن را گوش دهيد و اطاعت کنيد. و در آخر روز، شيطان ملعون بانگ برمي آورد که فلاني، مظلوم کشته شد، تا مردم را به شک و ترديد وادارد و فتنه بر پا کند. آن روز چقدر از مردم دچار شک و حيرت شده، سرگردان مي شوند؟! هنگامي که نداي اولي را در ماه رمضان شنيدند، هرگز شک به خود راه ندهيد که آن صداي جبرئيل است. و نشانه ي آن اين است که از «مهدي» به نام خود و پدرش (عليه السلام) نام مي برد.

📕 بشارة الاسلام/ ص160
🌺🌷🌹
🌺🌷 منتظران ظهور 🌷🌺

🌷 اَللّهُــــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــــکَ الفَـــــرَج 🌷

احادیث روا کردن حاجت مومن

اسماعیل بن عمار صیرفی گوید:

من به حضرت امام صادق(علیه السّلام) گفتم: قربانت، مومن برای مومن رحمت است؟ فرمودند: آری،

گفتم: چگونه؟ فرمودند: هر مومنی نزد برادرش برای حاجتی رود، آن رحمتی است که خدا به سوی او

کشانیده و برای او فراهم کرده و اگر حاجتش را برآورد، با پذیرش آن، رحمت را پذیرفته، و اگر با قدرت

حاجت او را رد کند، رحمت خدا عزوجل را از خود رد کرده است که بدو کشانده بود و برای او فراهم کرده

بودو خدا عزوجل این رحمت را ذخیره کند تا روز قیامت برای آن کسی که حاجت او رد شده تا درباره ی

آن قضاوت کند، اگر خواهد آن را به خود برگرداند و اگر خواهد به دیگری رساند، ای اسماعیل، چون روز

قیامت شود و او در رحمت خدا حکم گردد که به او اجازه داده شده به نظر تو آن را به که برگرداند؟

گفتم:

گمان ندارم آن را از خود برگرداند، فرمودند: گمان مدار بلکه یقین داشته باش که آن را هرگز از خود

برنگرداند، ای اسماعیل، هر که برادرش در حاجتی که دارد به او مراجعه کرد و او می تواند آن را برآورد و

حاجت او را برنیاورد، خدا بر او در گورش ماری چیره کند که تا روز رستاخیز انگشت بزرگ او را به دندان

خود بگزد و بجود، خواه آمرزیده شود و خواه معذّب گردد.

منبع: اصول کافی جلد 4، ص 575

ایا مسلمانان عذاب می شوند؟

موضوع مرحومه(رحمت شده) بودن امت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم ) در متون حدیثی به گونه‌های مختلفی آمده است: مانند روایات در کتاب‌های «الفتن»،[1] مروزی[2] و مسند أبی داود،[3] و روایات درباره فضل امت رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم). 

روایات «امت مرحومه» در منابع حدیثی شیعه
در منابع حدیثی شیعی؛ سه دسته روایت درباره «مرحومه بودن» امت مسلمان یافت می‌شود:
1. بر اساس نقلی خداوند به عیسی(علیه السلام) می‌فرماید: «اى عیسى! من تو را به جانب خود بالا می‌برم و در آخر الزّمان به زمین فرو می‌فرستم تا شگفتی‌هاى امّت آن پیامبر را ببینى و آنها را بر دفع دجّال لعین کمک کنى، تو را در وقت نماز فرو می‌فرستم تا با ایشان نماز بخوانى. براستى که آنها “امّت مرحومه” هستند».[4]
2. سلمان فارسی از امام علی(علیه السلام) نقل می‌کند: «در روز غدیر خم؛ شیاطین و سرکشان از اصحاب ابلیس رو به او کردند و گفتند: این امت، مورد رحمت قرار گرفته و حفظ شده‌اند، و دیگر تو و ما را بر اینان راهى نیست؛ چرا که پناه و امام بعد از پیامبرشان به آنان شناسانده شد».[5]
3. ابن عباس، از رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) حدیثی را درباره فضیلت حضرت علی و اهل بیت(علیه السلام) نقل می‌کند که در بخشی از آن چنین آمده است: «امت من با ولایت علی(علیه السلام) امت مرحومه شده‌اند».[6]
روایات «امت مرحومه» در منابع اهل سنت

این موضوع در منابع حدیثی اهل سنت، به دو یا سه روایت محدود نیست، بلکه به نوعی با تواتر معنوی از پیامبر خدا(صلی الله علیه و اله) نقل شده است.
1. ابوموسی اشعری: رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: «امت من، امتی مرحومه است و در آخرت بر آنها عذابی نیست و عذاب آنها تنها در دنیا به صورت قتل و بلایا و زلزله است».[7]
این روایت با اختلافاتی ناچیز، از دیگر صحابه نیز نقل شده است؛ مانند: ابوهریره،[8] عبدالله بن عمر،[9] معاذ بن جبل،[10] و ابومالک اشعری.[11]
2. أنَس بن مالک: رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: «این امت [اسلام]، مرحومه است، عذابشان، به دست خودشان است. پس در روز قیامت به جای هر فرد از امت من، یک مشرک[12] به آتش جهنم در خواهد افتاد و گفته می‌شود: این فدای تو از آتش».[13]
3. ابومالک اشعری به نقل از رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم): «همانا شما(مسلمانان)، امت مرحومه و معاف شده[از محاسبه اعمال] هستید، پس شکیبایی کنید و امر دین را با تلاش پی‌گیری کنید».[14]
4. در روایاتی؛ سه گزارش از سه تن از پیامبران الهی؛ داوود(ع)، موسی(ع)، و عیسی(ع)، درباره مرحومه بودن امت مسلمان‌ آمده است.[15]
بررسی و ارزیابی روایات امّت مرحومه

اینک پس از نقل روایات؛ به بررسی و ارزیابی آنها می‌پردازیم.

الف. قرآن
از نگاه قرآن؛ برتری امتی بر امت دیگر، مانند برتری امت اسلام بر امت‌های دیگر،[16] یا حتی شخصی بر شخص دیگر، مانند برتری برخی رسولان بر برخی دیگر، امری پذیرفته شده است.[17]
از دیگر سو، خداوند بارها در قرآن کریم، با بیان‌های مختلف، تأکید دارد که کار زشت و نیک هیچ فردی بی‌پاسخ نخواهد ماند؛ حتی اگر ذره‌ای کار نیک و زشت از شخصی سربزند، آن‌را خواهد دید[18] و هیچ‌کس بار گناه دیگران را به دوش نخواهد کشید.[19]
در قرآن می‌خوانیم: «[فضیلت و برترى] به آرزوهاى شما و آرزوهاى اهل کتاب نیست هرکس عمل بدى انجام دهد، کیفر داده می‌شود و کسى را جز خدا، ولىّ و یاور خود نخواهد یافت».[20]
به این ترتیب، بخش‌هایی از این دسته روایات ـ که اشاره دارد در مقابل هر یک از مسلمانان فردی از دیگر امت‌ها فدا خواهد شد تا از امت مسلمان کسی روانه دوزخ نگردد ـ با آیات قرآن سازگاری ندارد و قابل پذیرش نیست.[21]

ب. روایات
مجموعه روایات دیگری در جوامع حدیثی وارد شده است[22] که به نوعی نشانگر برتری امت اسلام بر دیگر امت‌ها است؛ مانند:
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) درباره آیه شریفه «کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاس» فرمود: «شما(مسلمانان) هفتادمین امّت هستید و شما، بهترینِ آنها و نزد خداوند، گرامی‌ترین‌شان هستید».[23]
و نیز از حضرتشان روایات ذیل نقل شده است:
«امّت من، بهترینِ امّت‌ها است».[24]
«ما آخرین [امّت‌هایى‏] هستیم که پیشى گرفتند».[25]
«به هیچ امّتى، یقینى برتر از یقینى که به امّت من داده شده، عطا نشده است».[26]
«نخستین کسانی که به بهشت وارد می‌شوند، هفتاد هزار تن از امتم هستند که به همراه هر هزار تن آنها هفتاد هزار تن دیگر به بهشت وارد می‌شوند که بر آنها حسابی نیست».[27]
البته هر چند این روایات بیانگر فضل و برتری امت اسلام‌اند؛ ولی روایاتی که به حساب اعمال و عقاب انسان‌ها در سرای آخرت اشاره دارند، امت مرحومه را به مفهوم مطلق آن رد می‌کنند؛ مانند این‌که؛ رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: «همه شما وارد بهشت می‌شوید، جز کسی که از امر خدا سرپیچی کند. هرکس از من اطاعت کند، داخل بهشت خواهد شد و هرکس مرا نافرمانی کند، به آتش داخل خواهد شد».[28]

ج. دیدگاه اندیشمندان اسلامی
بخاری در «التاریخ الکبیر» خود به روایات امت مرحومه اشاره کرده است. او، مضمون این روایات را به صورتی که در منابع وارد شده، نمی‌پذیرد و معتقد است این روایات در واقع، اشاره به شفاعتی دارد که امت رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) مشمول آن می‌گردند.
وی معتقد است معنای مرحومه بودن آن است که آنها [در صورت انجام معصیت] عذاب خواهند شد، سپس از عذاب رهایی می‌یابند. او تأکید می‌کند معنایی را که گفته، روشن‌تر و مشهورتر است و اهل نظر بیشتر به آن گرایش دارند.[29]
دیدگاه دیگر، نقد ابن عساکر بر نقلی است که در آن «کعب الاحبار» در گفت‌وگویی که با یکی از دانشمندان یهودی در حضور معاویه بن ابی‌سفیان داشته است، دو بار تأکید می‌کند که موسی(علیه السلام) در تورات امت رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) را امت مرحومه خوانده است.[30]
دیدگاه دیگر درباره اندیشه امت مرحومه، از علامه طباطبایی(ره) است که ذیل آیه‌ ۴۷ سوره یونس، نفی عذاب از امت رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) را در سرای دیگر باطل می‌شمرد و آن‌را از القائات شیطان می‌داند و می‌گوید؛ اگرچه خداوند به مشرکان و مجرمان وعده عذاب می‌دهد، اما این وعده می‌تواند مجرمان اهل قبله را نیز شامل باشد، و آنها نیز باید مانند غیر اهل قبله منتظر عذاب الهی باشند. آنان باید آنچه را که شیطان به آنها القا کرده که امتشان امتی مرحومه است و خداوند عذاب آخرت را به دلیل لطفی که بر رسول خدا(ص) داشته از آنها برداشته است، فراموش کنند.(یعنی برداشت خود را نسبت به این روایات تغییر دهند). وی در ادامه سخن، به تقابل بخشی از آیه ۱۲۳سوره نساء با این آیه اشاره می‌کنند.[31]
ا

رزیابی و تحقیق دیگری از این روایات
هرچند نمی‌توان این موضوع ـ که امت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله وسلم) بر سایر امم برتری‌هایی دارد ـ را به طور کلی رد کرد. اما برخی فقرات فرعی موجود در برخی روایات را نمی‌توان پذیرفت که در این‌باره به نکاتی اشاره می‌شود:
1. در برخی متون حدیثی اهل سنت در ادامه روایات امت مرحومه تأکید شده است که در سرای آخرت برای امت رسول خدا(ص) عذابی نیست، و در همین دنیا زلزله و قتل و بلایا عذاب آنان خواهد بود. همچنین در برخی از این نقل‌ها آمده است که در سرای دیگر به جای هر مسلمان فرد دیگری به دوزخ افکنده می‌شود.
اما بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ این اندیشه را در تمام متون حدیثی اهل سنت نمی‌توان سراغ گرفت؛ مثلاً در برخی از نقل‌هایی که از انس بن مالک ذکر می‌شود، چنین عباراتی را نمی‌توان یافت. انس بن مالک از رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) نقل می‌کند: «پیامبر، امت خود را امت مرحومه خوانده‌اند که با گناهان خود به قبر می‌روند، اما از قبر بدون گناه بیرون می‌آیند؛ چرا که با استغفار مؤمنان، گناهان آنها پاک می‌گردد».[32]
معنای این روایت، آن است که امت رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) این فضل را بر سایر امم دارند که گناهان آنها با طلب مغفرت مؤمنان (شفاعت و استغفار) بخشوده می‌شود و امت مرحومه به معنای معاف بودن مسلمانان از محاسبه و ثبت و ضبط نیک و بد کردارشان نیست.
این اختلاف در نقل در متون حدیثی اهل سنت، وجود عبارت‌های دال بر قتل و زلزله و بلایا به عنوان تنها عذاب‌های امت مسلمان، و نیز به آتش افتادن یک فرد غیر مسلمان به جای یک مسلمان در قیامت را مشکوک می‌کند.
2. در منابع حدیثی اهل سنت شواهدی می‌توان یافت که نشان می‌دهد برخی از این روایات افزوده‌ای دارند که به اصل(مرحومه بودن امت) مربوط نیست. و به عنوان تفسیری بر روایت یا توضیحی برای آن، بیان، و سهواً یا عمداً جزو روایت اصلی محسوب شده است.
نویسنده شرح مسند أبی‌حنیفه، درباره بخش دوم روایت، «إنّ أمّتی أمّة مَرحومة و إنّما عذابُها بأیدیها فی الدّنیا»، از ابوحنیفه نقل می‌کند که در نقل دیگری از این روایت، عبارت «بالقتل» وارد شده است، و راوی این عبارت را افزوده است.[33]
درباره روایت دیگر که «در روز قیامت به جای هر فرد از امت مسلمان فردی دیگر به جهنم افکنده می‌شود»، باید گفت: در روایت‌های متقدّم، این بخش به چشم نمی‌خورد و تنها در نقل ابن ماجه در سنن ـ به عنوان قدیمی‌ترین منبعی که این بخش را دارد ـ موجود است. در مورد این بخش نیز می‌توان شواهدی بر افزوده شدن آن به بخش اصلی روایت یافت. در مجمع الزوائد هیثمی روایتی درباره این‌که در قیامت به جای هر مسلمان فردی به آتش افکنده می‌شود، به عنوان یک روایت مستقل و جدای از روایت امت مرحومه، از رسول خدا(ص)، وجود دارد که آن از ابوموسی اشعری نقل شده است.[34] نکته قابل توجه، آن است که این دو روایت پشت سر هم ذکر شده‌اند.[35] از نحوه‌ قرار گرفتن این دو کنار هم و این موضوع که هر دو از ابوموسی اشعری نقل شده‌اند، می‌توان گفت: با مرور زمان در میان ناقلان حدیث این تصوّر به وجود آمده است که این دو مأثور در واقع یک مأثور هستند. به این ترتیب، عبارت دال بر فداشدن یک فرد غیر مسلمان به جای مسلمان در قیامت، به حدیث امت مرحومه افزوده شده است.
3. در روایت‌هایی از این مأثور ـ که تنها به صورت غیر مستقیم، و نه نقل از رسول خدا(ص)، در متون شیعی وارد شده ـ تنها بخش مرتبط با اصل «امت مرحومه» وارد شده و بر آن تأکید شده است. 

[1]. روایات ملاحم و فتن به روایاتی اطلاق می‌شود که درباره حوادث و فتنه‌های آینده در امت اسلامی، بویژه آخرالزمان، در منابع حدیثی نقل شده است.
[2]. مروزی، نعیم بن حماد، کتاب الفتن، ج 1، ص 51 و ج 2، ص 593، 614، 615، 618، قاهره، مکتبة التوحید، چاپ اول، 1412ق.
[3]. أبی داود طیالسی، سلیمان بن داود، مسند أبی داود، ج 2، ص 620، مصر، دار هجر، چاپ اول، 1419ق.
[4]. شیخ صدوق، محمد بن على‏، کمال الدین و تمام النعمة، ج ‏1، ص 159 – 160، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق؛ شیخ صدوق، محمد بن على‏، الأمالی، ص 271 – 273، تهران، کتابچى، ‏چاپ ششم‏، 1376ش.
مشابه این روایت در برخی از منابع اهل سنت نیز وارد شده است. ر.ک: ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ‏47، ص 382، بیروت، دار الفکر، 1415ق؛ ابن کثیر دمشقی، إسماعیل بن عمر، قصص الأنبیاء، ج 2، ص 418 – 419، قاهره، مطبعة دار التألیف، چاپ اول، 1388ق.
[5]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 8، ص 344، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[6]. ابن شاذان قمی، أبو الفضل سدیدالدین، الفضائل، ص 9، قم، منشورات رضی، چاپ دوم، 1363ش.
[7]. شیبانی، أحمد بن محمد، مسند احمد بن حنبل، ج 32، ص 454، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق؛ ازدی سجستانی، أبو داود سلیمان بن اشعث، سنن أبی داود، ج 4، ص 105، بیروت، المکتبة العصریة، صیدا، بی‌تا؛ نیشابوری،  محمد بن عبد الله، المستدرک على الصحیحین، ج 4، ص 283، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1411ق.
[8]. هیثمی، علی بن أبی بکر، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج 7، ص 224، قاهره، مکتبة القدسی، 1414ق.
[9]. کتاب الفتن، ج 2، ص 593.
[10]. همان، ص 615.
[11]. مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج 10، ص 70.
[12]. در برخی از نقل‌ها، «فردی از سایر ادیان» (أبو القاسم طبرانی، سلیمان بن أحمد، مسند الشامیین، ج ۳، ص 375، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1405ق)، «فردی از کفار» (کتاب الفتن، ج 2، ص 593) و «فردی از فردی از یهود یا نصارا» (ابونعیم اصفهانی، أحمد بن عبد الله، مسند ابوحنیفه، ص ۱۵۵، ریاض، مکتبة الکوثر، چاپ اول، 1415ق)، به جای «فردی مشرک» آمده است.
[13]. ابن ماجه قزوینی، محمد بن یزید، سنن ابن ماجه، ج 2، ص 1434، دار إحیاء الکتب العربیة، فیصل عیسى البابی الحلبی، بی‌تا.
[14]. طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، ج 3، ص 298، قاهره، مکتبة ابن تیمیة، چاپ دوم، 1415ق.
[15]. ر.ک: ابو بکر بیهقی، احمد بن حسین، دلائل النبوة، ج ‏1، ص 380، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1405ق؛ تاریخ مدینة دمشق، ج ‏17، ص 368؛ ابن کثیر دمشقی، قصص الأنبیاء، ج 2، ص 418 - 419.
[16]. آل عمران، 110.
[17]. بقره، ۲۵۳؛ اسراء، ۵۵.
[18]. زلزله، ۷ و ۸.
[19]. اسراء، 15.
[20]. نساء، 123.
[21]. ر.ک: «انتقال اعمال؛ کارهای خیر نواصب برای شیعیان و کارهای بد مؤمن در پرونده اعمال نواصب»، سؤال ۲۶۷۷۰.
[22]. برای آگاهی بیشتر در این‌باره به کتاب «حکمت‌نامه پیامبر اعظم‏(ص)» مراجعه شود که این دسته از روایات از منابع شیعه و سنی استخراج شده است؛ ر.ک: محمدى رى شهرى و همکاران‏، حکمت نامه پیامبر اعظم(ص)، ج ‏5،ص 356 – 388، قم، دار الحدیث‏، چاپ اول‏، 1386ش.
[23]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ‏2، ص 557، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا؛ ترمذی، محمد بن عیسى، سنن الترمذی، ج 5، ص 226، مصر، شرکة مکتبة و مطبعة مصطفى البابی الحلبی، چاپ دوم، 1395ق.
[24]. الأمالی، ص 298؛ مسند أحمد بن حنبل، ج 2، ص 156.
[25]. بخاری، محمد بن إسماعیل، صحیح بخاری، ج 1، ص 57، بیروت، دار طوق النجاة، چاپ اول، 1422ق.
[26]. متقی هندی، علی بن حسام الدین، کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، ج 12، ص 162، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ پنجم، 1401ق.
[27]. مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج ۱۰، ص ۶۸.
[28]. همان، ص 70.
[29]. بخاری، محمد بن إسماعیل، التاریخ الکبیر، ج 1، ص 39، حیدر آباد، دکن، دائرة المعارف العثمانیة، بی‌تا.
[30]. تاریخ مدینة دمشق، ج ‏17، ص 369. 
[31]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ‏10، ص 73 – 74، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417ق.
[32]. مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج 10، ص 69.
[33]. قاری، علی بن (سلطان) محمد، شرح مسند أبی حنیفة، ص 280، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1405ق.
[34]. مجمع الزوائد، ج ۱۰، ص ۷۰.
[35]. همان؛ نیز ر.ک: شرح مسند ابی حنیفه، ص ۲۸۰ ـ ۲۸۱.

اسلام کوئیست

کلام نور…
 
 

 

نماز اول وقت
امام صادق (علیه‌ السلام):
إمتَحِنُوا شِیعَتَنا عِندَ مَواقِیتِ الصَّلاهِ: کَیفَ مُحافَظَتُهُم عَلَیها.
شیعیان ما را در زمان‌های نماز بیازمایید ( و ببینید) چگونه بر آن مواظبت می‌کنند.
Assay our real Shī’a in their prayers and see how they care of them.

وسائل الشیعه، ج 4، ص 114

زیاده‌خواهی
امام صادق (علیه ‌السلام):
لَو أنَّ لِإبنِ آدَمَ وادِیَیْنِ یَسِیلانِ ذَهَباً وَفِضَّهً لَابْتَغَی إلَیْهِما ثالِثاً.
 
اگر فرزند آدم دو دشت سرشار از طلا و نقره داشته باشد، بدون شک به دنبال سومی خواهد گشت.
If the children of Adam possessed two vast lands full of gold and silver, they would still wish to search for a third one.

من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 418
 
 
فریب خورده
امام صادق (علیه‌ السلام):
اِذا رأَیتمُ العَبدَ مُتَفَقِّداً لِذُنوبِ النّاسِ ناسیاً لِذنُوبه، فَاعْلَمُوا اَنَّهُ مُکِرَ بهِ.
هرگاه دیدید که بنده‌ای گناهان مردمان را جستجو می‌کند و گناهان خویش را فراموش کرده است بدانید که او دچار مکر شده است.
Whenever you observe a servant searching for people’s sins and forgetting his owns, indeed he gets in imposture.

بحار الأنوار، ‌ج 72،‌ ص 215
 
 
اهمیت راه
امام صادق (علیه‌ السلام):
مَنْ أضَرَّ بِشَیْءٍ مِنْ طَریقِ المُسْلِمینَ فَهُوَ لَه ضامِنٌ.
هر کس به راه عبور مسلمانان آسیبی برساند ضامن آن خواهد بود.
He who damages a part of a road of Muslims is liable for the damage.

کافی، ج ۷
 
دانه‌های تسبیح غم
امام صادق (علیه‌ السلام):
نَفَسُ المَهمُومِ لَنا المُغتَمِّ لِظُلمِنا تَسبِیحٌ،‌ وهَمُّهُ لِأمرِنا عِبادَهٌ.
کسی که برای ما اندوهگین، و به خاطر ستمی که بر ما رفته غمگین باشد، نفس کشیدنش تسبیح است و غمخواری‌اش برای امور ما عبادت است.
The breath of someone who is grieved for oppressions occurred on us is as praise and his sympathy with us is as worship.

کافی، ج 2،‌ ص 226
 
شیعه واقعی
امام صادق (علیه‌ السلام):
شیعَتُنا الّذینَ إذا خَلَوْا ذَکَرُوا اللهَ کَثیراً.
شیعیان ما آنانند که در خلوت خود خداوند را بسیار یاد می‌کنند.
Our true followers are those who, when they are alone, remember Allah very frequently.

بحار الأنوار، ج 93، ص 162
 
 
ضرورت‌های جامعه
امام صادق (علیه السلام):
ثَلاثَهُ أشیٰاءَ یَحتٰاجُ النّٰاسُ إلَیهٰا: الأمنُ وَ العَدلُ وَ الخِصبُ
.
سه چیز است که مردم به آنها نیاز دارند: امنیت، عدالت و رفاه.
People are in need of three things: security, justice, and welfare.

تحف‌العقول، ص 320

شهر قشنگ

حدیث روز

رابطه پدر و فرزند :

امام علی عليه ‏السلام :
بِـرُّوا آباءَكُمْ يَبِـرُّكُمْ أَبْنـاؤُكُمْ؛
به پدران خود خوبى كنيد، تا پسرانتان هم به شما خوبى كنند.
غررالحكم: ج3، ص267

                          **************************

 خطر عشق مجازى :

امام علی عليه ‏السلام :
مـَنْ عـَشِقَ شَيْئاً اَعْشى بَصَرَهُ وَ اَمْرَضَ قَلْبَهُ. فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحيحَةٍ وَ يَسْمَعُ بِاُذُنٍ غَيْرِ سَميعَةٍ؛
آن كس كه به چيزى عشق ورزد، آن عشق، چشم او را كور و قلبش را بيمار مى كند. چنين فردى با چشم ناسالم مى نگرد و با گوش ناشنوا مى شنود.
نهج البلاغه: خ 108، ص 330

                         **************************

 پایه شریعت :

امام علی عليه ‏السلام :
قَوامُ الشَّريعَةِ الاَْمْرُ بِالْمَعْروفِ وَ النَّهىُ عَنِ الْمُنْكَرِ؛
قوام شريعت، « امر به معروف و نهى از منكر » است.
شرح غررالحكم: ج 4، ص518

                         **************************

طلب ریاست :

امام صادق عليه ‏السلام :
مَن طَلَبَ الرئاسةَ هَلَكَ؛
هر كه جوياى رياست باشد، نابود شود.
الكافي : 2/297/2

                       ****************************

وداع امام سجاد علیه السلام با ماه رمضان :

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَكْبَرَ، وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ.
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيَّامِ وَ السَّاعَاتِ.
السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْآمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ.
السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً.
درود بر تو اى بزرگترين ماه خدا، و اى عيد دوستان خدا.
درود بر تو اى گراميترين وقتهائى كه (با ما) مصاحب و يار بودى، و اى بهترين ماه در روزها و ساعتها.
درود بر تو ماهى كه آرزوها در آن نزديك است و كردار (شايسته) در آن پراكنده (فراوان) است‏.
درود بر تو ای همنشینی که چون پدید آید، احترامش بزرگ است و چون ناپدید شود فقدانش دردناک باشد.
فرازهایی از دعای 45 صحیفه سجادیه علیه السلام

                        *******************************

وقت تمام است؛ خدایا ببخش مرا :

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله :
مَنْ لم يُغفَرْ لَهُ في شَهرِ رمضانَ ففِي أيِّ شهرٍ يُغفَرُ لَهُ ؟!
كسى كه در رمضان آمرزيده نشود، در كدام ماه آمرزيده مى‏شود؟!
الأمالي للصدوق : 107/79

                      **********************************

 به دنبال لغزش دیگران نباشیم ! :

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله :
لا تَطلُبوا عَثَراتِ المؤمنينَ؛ فإنّ‏ مَـن تَتَبّعَ عَثَراتِ أخيهِ تَتَبّعَ اللّه‏ُ عَثَراتِهِ، و مَن تَتَبّعَ اللّه‏ُ عَثَراتِهِ يَفْضَحْهُ و لو في جَوفِ بَيتِهِ؛
لغزشهاى مسلمانان را نجوييد كه هر كس لغزشهاى برادرش را پى جويد خداوند لغزشهاى او را پيگيرى مى‏كند و هر كه را كه خداوند عيبجويى كند رسوايش مى‏سازد هر چند در اندرون خانه خود باشد.
الكافي :2/355/5

                     ***********************************

کتابخانه احادیث شیعه

توصیه‌های پیامبر اسلام درباره سلامتی

پیامبر اسلام و ائمه معصومین به بهداشت و سلامتی جسم توجه زیادی داشتند و مصرف مال را در این راه اسراف نمی دانستند، چنانکه عقیده داشتند آنچه در راه سلامتی بدن مصرف شود، اسراف نمی باشد. اسراف در چیزهایی است که باعث ضرر رساندن به بدن شود. در این مطلب تعدادی از توصیه های پیامبر اسلام درباره سلامتی بدن و روح را آورده ایم.

یکی از علل پیشرفت مسلمانان در پزشکی، توجه پیامبر اکرم (ص) به مسائل بهداشتی بوده است. اسلام، درباره اصول کلی پزشکی و بهداشت دستورهایی به پیروانش داده است که می‌توان از این دستورها به عنوان یکی از پایه‌های علم پزشکی اسلامی یاد کرد.

صفحات: 1· 2